Contactpersoon: Enno de Kroon 06-24657168 info@ennodekroon.nl
Persfoto’s hier downloadbaar: https://www.flickr.com/photos/ennodekroon/albums/72177720301335264
Tentoonstelling: Eierkubisme: tweeënhalf dimensionale schilderkunst op eierdozen
Locatie: De Maaskamer, Westerkade 27, 3016CM, Rotterdam.
Website: www.demaaskamer.nl
Openingstijden: Van 10 september t/m 9 oktober 2022
Zaterdagen en zondagen van 14:00 – 17:00 uur.
De tentoonstelling is tot 13 november ook op afspraak te bezichtigen.
U kunt hiertoe een afspraak maken: 06-24657168 of e-mail: info@ennodekroon.nl
Eierkubisme – schilderkunst op eierdozen
“Als je rond een beschilderde eierdoos loopt overlappen de beeldvlakken elkaar. Dat zorgt voor interessante en onverwachte vervormingen, die de kijker ruimte geven voor eigen verbeelding. Mijn werk dwingt tot actief kijken: tot het voortdurend wisselen van standpunt en focus. De combinatie van direct en indirect kijken doorbreekt de beeldvorming die wij gewend zijn” (Enno de Kroon)
Het beschouwen van een kunstwerk vereist van de kijker naast fysieke activiteit ook inbeeldingsvermogen. Deze combinatie kan een uiterst persoonlijke ervaring opleveren. Maar fysieke interactie tussen kunst en ‘Het Publiek’ heeft tijdens de pandemie amper kunnen plaatsvinden. Beeldend kunstenaar Enno de Kroon (1962) schildert op eierdozen en heeft zich tijdens deze onvrije periode in relatieve isolatie wel uitstekend kunnen concentreren op het maken van een serie reliëfs, waarin de begrippen ‘vrijheid’ en ‘gebondenheid’ een grote rol spelen. Hij heeft deze serie de titel ‘A la recherche du temps perdu’ meegegeven (naar de
romancyclus van Marcel Proust).
Spiegeling – op zoek naar de verloren tijd
Voor het eerst heeft Enno spiegels geïntegreerd in zijn Eierkubisme. De spiegel verdubbelt en completeert de beeldvlakken van de beschilderde eierdozen, waardoor deze een sculpturaal karakter krijgen. In dit proces wordt een denkbeeldige ruimte zichtbaar, die veranderlijk is naar gelang de plek en de context waar het kunstwerk opgehangen wordt. Ook het spiegelbeeld van de kijker zelf kan, afhankelijk van zijn positie ten opzichte van het kunstwerk, al dan niet opgenomen worden in het beeld. Elke minieme beweging die de kijker maakt heeft invloed op wat deze ziet. De kijker wordt zo geconfronteerd met het eigen kijkgedrag en de gevolgen daarvan, en gaat daarmee ‘live’ deel uitmaken van de totaalervaring van het kunstwerk. De beschilderde eierdozen zitten tussen de kijker en het spiegelbeeld – enerzijds relateren zij met de kijker, anderzijds blokkeren ze een deel van diens (zelf)beeld in de spiegel. Tegelijkertijd maakt het spiegelbeeld de objecten ‘heel’. De kijker/beschouwer wordt gedurende dit proces bewust dat hij zelf nodig is om het werkstuk tot kunstwerk te laten worden. Je zou kunnen zeggen dat een kunstwerk alleen bestaat als het als zodanig gezien en gewaardeerd wordt.
Vrijheid en gebondenheid
Het verband tussen vrijheid en gebondenheid speelde al eerder een grote rol in Enno’s werk.
Dat is bijvoorbeeld te zien aan het reliëf Celebration, dat een familietafereel aan een tafel in omklappend perspectief voorstelt. Bij de perceptie van dit imposant gelaagde werk krijgt de beschouwer het idee dat hij opgetild wordt en de grond onder de eigen voeten verdwijnt.
Het veranderlijk hedendaags familieleven is geruime tijd inspiratiebron geweest voor Enno’s werk. Zo heeft het uitvliegen van zijn kinderen geleid tot het maken van vogelobjecten. Naast een aantal kleinere werken ontstonden toen ook de grote werken Concept of freedom en Concept of peace, waarin hij naast gerecyclede eierdozen ook ribkarton heeft verwerkt. Het vervreemdend perspectief en het pover materiaalgebruik van deze werkstukken maken duidelijk dat we met een afgewogen ídeeën of concepten, en misschien zelfs met Enno’s idealen te maken hebben.
Concept of freedom representeert een duivenhok, een compositie met zowel dichte als open
kooitjes, met her en der duifvormen uit lege eierdozen, maar ook lege plekken in de vorm van een duif, waar duiven – vrijwillig, zoals levende duiven doen – zouden kunnen terugkeren.
Concept of peace is een levensgroot wandsculptuur, in perspectief, waarin een vluchteling verschijnt. Hij komt in vrede, met niets anders dan een kartonnen kooi met een aantal duiven. Naast ‘vrijheid en gebondenheid’ strijden hier vooral ‘waarde en waardeloosheid’ om aandacht. Wat maakt en wie bepaalt, wat waarde heeft?
De verloren tijd in het licht van het heden
Het eerste papegaaiwerk ontstond vanuit de beëindiging van Enno’s huwelijk, iets wat veronderstelt werd een gezamenlijk geheel te zijn bleek toen ineens in stukken te liggen. “Je spiegelt je aan iemand tijdens een relatie en dat gaat deel uitmaken van je zelfbeeld, en bij het einde van de relatie is het net alsof dat deel van je zelfbeeld ineens niet bestond of niet meer bestaat”. Vlak na de scheiding kwam de coronatijd en kwamen er meer papegaaien, allen op eenvoudige antieke spiegels gemonteerd. Ze zijn als het ware in de lijst van deze spiegels gevangen. De weerspiegeling maakt de papegaaien ‘heel’, of toch niet?
De voorkant van de papegaai representeert niet persé de achterkant van hetzelfde wezen – en in hoeverre ziet de achterzijde er hetzelfde uit als wat de voorzijde doet vermoeden?
“De tijd van de scheiding was zwart, met veel verdriet”, vertelt Enno, “Ik moest het doen met wat er overbleef. Misschien kwam juist de keuze voor de papegaai daaruit voort: een kleurrijke exoot, een bijna menselijk vogel, die voor mij ook iets angstaanjagends heeft. Hij spreekt mensentaal, maar is geen mens, hij imiteert. En de papegaai gaat al zover terug – als je dichterbij komt zie je de dinosauriër door de vogel heen.”
Naarmate de (corona)tijd verstreek en Enno ook een nieuwe liefde ontmoette, vorderde de serie en werden zijn papegaaien zelfbewuster en kwamen zijzelf (Proustiaans) in het veranderde licht van deze ‘nieuwe tijd’ te staan. Hoe deze er precies uitziet is ook aan u, want u bent: ‘Het
benodigde Publiek’ voor zijn kustwerken! Het is zeker de moeite waard om Enno de Kroon’s hier besproken en onbesproken recente werken te komen bezichtigen in De Maaskamer.
Presentatie multiple ‘De kleine kletskous’
Tijdens de opening van deze tentoonstelling, op 10 september om 17:00 uur, zal ook een eierkubistisch vogeltje, gemonteerd op een spiegeltje, worden gepresenteerd. Het werkstuk heet De kleine kletskous. De handgemaakte vogeltjes verschillen allemaal iets van elkaar. De introductieprijs van deze multiple bedraagt €430,= (na deze tentoonstelling: €480,=).
De kleine kletskous is zolang de voorraad strekt ook per e-mail te bestellen: info@ennodekroon.nl