Maandag 17 augustus lanceert Stichting All-in haar social campagne #notmylabel en #thisisme. De campagne bestaat uit een indringende portretserie met daarin 8 visuele verhalen over vooroordelen en discriminatie. Elke dag wordt één foto uit de serie via Instagram en Facebook gedeeld.
Met behulp van de social media campagne die de titel #notmylabel en #thisisme draagt, vraagt de Stichting aandacht voor vooroordelen. Het doel van de campagne is om de discussies over het onderwerp persoonlijk en tastbaar te maken voor het publiek. Ook hoopt Stichting All-in, dat de campagne de vraag oproept welke labels onze maatschappij jonge generaties bewust en onbewust meegeeft.
58 procent van de Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond en 57 procent van de Nederlanders met een Turkse achtergrond gaven in 2019 aan dat zij in de afgelopen twaalf maanden discriminatie hadden ervaren. Voor inwoners met een Surinaamse achtergrond lag dit cijfer op 55 procent, aldus het Sociaal Cultureel Planbureau. In een onderzoek onder leerlingen en studenten uit 2018 gaf 30% van alle leerlingen aan discriminatie in het onderwijs te hebben ervaren. Voor leerlingen met een niet-westerse migratieachtergrond lag dit cijfers zelfs op 50%. De Anne Frank Stichting deed over ditzelfde onderwerp een onderzoek onder docenten, twee derde van hen gaf aan getuige te zijn geweest van bijvoorbeeld moslimdiscriminatie.
Deze cijfers tonen aan hoeveel werk er in Nederland nog ligt als het gaat om vooroordelen en discriminatie. Kinderen worden al vroeg met vooroordelen, discriminatie en zelfs racisme geconfronteerd. Dat leerlingen af willen van de labels die ze opgelegd krijgen blijkt wel uit te recente petitie “racisme moet verplicht behandeld worden op school” die in korte tijd meer dan 60.000 keer ondertekend werd.
De campagne van All-in, die volledig is opgezet met behulp van vrijwilligers, nodigt het publiek op gedurfde wijze uit om verder te kijken dan het uiterlijk en is de aankomende week nog te volgen op de Facebook en Instagrampagina van de Stichting. De persoonlijke verhalen van de modellen zijn vertaald naar beeld door fotografen Rob Sebel en Nikolaos Kyriakidis.